به نقل از «خبرگزاری برنا»

حتی به فیلم بد داریوش مهرجویی هم احترام بگذاریم!

تاریخ انتشار: ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۴۷۵۸۵

یادداشت مجتبی احمدی دبیر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، فیلم لامینور ساخته اخیر داریوش مهرجوئی که با سروصدای بسیاری از اکران نوروزی به اکران عید فطر رسید بالاخره روی پرده سینما رفت و بسیاری از طرفداران خالق هامون و پری و لیلا شتابان به سمت سالن های سینما رفتند تا آخرین ساخته مهرجوئی را با جان ودل به تماشا بنشینند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فیلم به لحاظ ممیزی و نکات مد نظر اکران دارای ممیزی هایی بود که با نظر مساعد کارگردان اصلاح شد تا این اتفاق به نوعی برای فیلم تبلیغاتی انگیزشی محسوب شود و طبیعتا جدا از طرفداران سینمای مهرجوئی که اتفاقا کم هم نیستند دیگرانی که اصولا سینما را با حواشی آن دنبال می کنند هم پای این فیلم بنشینند.

در مسیر دیدن فیلم بسیار ذوق و شوق داشتیم که قرار است اثری درخشان از داریوش مهرجوئی ببینیم که قرار است این بار موسیقی را از زاویه دیگر ببیند. با خالق فیلم گاو بسیار خاطره داریم و نمی توانیم شخصیت های جذاب سینمای او را فراموش کنیم.

مگر می شود هامون را فراموش کرد یا از فیلم اجاره نشین ها که یکی از اتفاقات سینمای ایران است به راحتی عبور کرد. آقای هالو، پستچی ، بانو ، سارا، درخت گلابی، مهمان مامان و ... انگار هر چه پیش می رفتیم سلیقه مان با سینمای استاد فاصله می گرفت. آیا این تغییر نگرش در سینمای درخشان مهرجوئی دلیل خاصی دارد؟

آیا او کم کم سینمایش را شخصی تر دید تا از مخاطب انبوهش فاصله بگیرد؟ مگر می شود برای سینمایی که بخش عمده ای از سینماگران دوره خود را تحت تاثیر قرار داد احترام ویژه قائل نشد؟ چرا سینمای مهرجوئی کم کم از سکه افتاد و این هم ذوق و سلیقه و ریزه کاری ودقت در آثارش کم رنگ شد و انگار استاد روی صندلی کارگردانی چند فیلم آخرش جای محکمی ندارد!

باید به فیلم های خوب و بد داریوش مهرجوئی احترام بگذاریم چرا که خالق فیلم سنتوری حالا لامینور را ساخته است و یادمان نرود که خالق هر دو فیلم اسطوره ای است از سینمای ایران که شاید سلیقه اش تغییر کرده است یا حالا در هشتاد و چند سالگیش به سینما نگاهی دیگر دارد.

پای فیلم لامینور می نشینیم، پیام فیلم مهم و حیاتی است، داستانی به آن شکل قرار نیست روایت شود فقط قرار است محتوای فیلم در قالب چند اتفاق معمولی مخاطب را درگیر کند که شاید این اتفاق نیفتد.

فیلم در کارگردانی به یک سری بازی خوب می رسد، بازی ها از علی نصیریان تا سیامک انصاری و حتی پردیس احمدی قابل دفاع هستند. البته قابل دفاع که می گوییم توقع عزت الله انتظامی فیلم اجاره نشین ها یا خسرو شکیبایی فیلم هامون یا لیلا حاتمی فیلم لیلا و ... نداشته باشید. اما می توان گفت چند بازی درخشان و چند سکانس متفاوت از بازی علی نصیریان و سیامک انصاری نقطه اوج فیلم است و دیگر بی رودربایستی هیچ !

نمی توانیم از کاوه آفاق توقع یک اتفاق خارق العاده را داشته باشیم اما دیگر بازی ها خوب و روان است و بهرحال نشان از این دارد که داریوش مهرجوئی تبحر بسیاری در هدایت بازیگر و گرفتن بازی متفاوت از بازیگران مختلف دارد.

اما فیلم در حد نام مهرجوئی نیست!

فیلم مهرجوئی را نه با کس دیگر که با خودش و کارنامه درخشان خودش مقایسه می کنیم و به این نتیجه می رسیم که فیلم در فرم و اجرا نه تنها اثری درخشان نیست که دارای نقاط ضعفی است که تفکر پشت فیلم را خدشه دار می کند.

پیام پشت اثر نیازمند این است که قابی جذاب و گیرا و البته پرتفکر از کارگردان روی پرده سینما برود همیشه ماجرای موسیقی و ساز و آواز دغدغه ای پرچالش بوده است که حالا کارگردان فکور و صاحب سبک سینمای ایران به سراغ این نقد و بررسی رفته است. پس باید برای این پرواز پر وبالی غنی تر مهیا باشد.

فیلم لامینور به سختی تماشاگرش را از میانه راه نگاه می دارد چرا که اتفاقات معمولی و قابل حدس فیلم آنقدر عمق ندارد که مانند همیشه توپای اثر مهرجوئی بنشینی و به انتظار لحظاتی ناب و بکر باشی!

نمی دانم شاید سانسورها، تغییر سلیقه ها و نکات دیگری در نیامدن فیلم لامینور موثر بوده باشد اما نمی دانم چقدر خود مهرجوئی فیلمی را که امروز روی پرده سینما است دوست دارد و معتقد است این فیلم را هم می توانیم به کارگردان آثار بی بدیلی چون هامون و بانو منتسب کنیم.

آقای مهرجوئی هنوز منتظر ساختن فیلمی در قواره های نام خودتان هستیم و می دانیم که تو را فقط باید با خودت مقایسه کرد که مهرجوئی سینمای ایران هستید و در بازی گرفتن از بازیگران تا فرم و ساختار سالها طول می کشد تا فیلمی در قواره های مهمان مامان ساخته شود.

انتهای پیام //

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: داریوش مهرجویی عزت الله انتظامی فرهنگ و هنر لیلا حاتمی مد برنا مجتبی احمدی لامینور فیلم لامینور سینمای ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۴۷۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عمو پورنگ به «لالایی» نزدیک شد و تلویزیون به سریالی فوتبالی!

این روزها سریال‌هایی در راه تلویزیون‌اند و در عین حال برخی از تلویزیونی‌های با قدمت هم با کاری جدید سر از نمایش‌خانگی درمی‌آورند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پیگیری‌هایی که انجام شده این روزها تلویزیون 52 سریال در حال پیش‌تولید و تولید دارد که از سمتِ سیمافیلم پیش می‌رود و سریال‌هایی هم توسط برخی از سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی پیش می‌رود که به روال گذشته برای پخش از تلویزیون ساخته می‌شوند. 

به طور مثال سریال «بوقچی» که مجموعه تلویزیونی فوتبالی است، البته در دهه‌های گذشته داریوش ارجمند و اکبر عبدی سریال «به سوی افتخار» را با فضای مافیای فوتبال به آنتن تلویزیون رساندند. یا «پژمان» با بازی پژمان جمشیدی و پرداختن به بازیکنان شناخته شده و مصائب و مشکلات‌شان، «سه پنج دو» به گونه‌ای سرمایه‌گذاران و مافیای فوتبال، «آخرین بازی» و «لژیونر» هم جزو دیگر کارهای فوتبالی به شمار می‌رود که تاکنون در ساختار تلویزیون به آنها پرداخته شده است.

البته این روزها «پرویز خان» هم بعد از حضور در جشنواره فیلم فجر و اکران در سینما به شبکه نمایش‌خانگی آمده است.

حالا باید دید «بوقچی» با چه هدفی ساخته شده و تنها قصدِ به هیجان درآوردن مخاطب به واسطه پرداختن به «فوتبال» در یک اثر نمایشی را دارد یا به دنبال اهدافی دیگر است؟

ماجرای «بدل» رضا عطاران در تلویزیون چیست؟

این سریال در تهران به فیلمبرداری خودش ادامه می‌دهد و پیگیری‌ها نشان می‌دهد تا تیرماه تصویربرداری سریال ادامه خواهد داشت. حسن حبیب‌زاده کارگردانی سریال را برعهده دارد و گفته می‌شود موسسه هنری سوره آن را تهیه می‌کند. در این سریال حسن پورشیرازی، امیر غفارمنش، آرش نوذری، امیر کربلایی‌زاده، شهره سلطانی، رامین ناصر نصیر و بسیاری دیگر از هنرمندان به ایفای نقش می‌پردازند.

اما سریالی دیگر که تلویزیونی‌های قدیم به سمتِ آن رفته‌اند یک سریال فانتزی در حوزه کودک و نوجوان است که برای اولین بار داریوش فرضیایی یا همان عمو پورنگ در برنامه تحویل سال یک خبر کوتاهی از آن داد. سریال «لالایی» که قرار است با بازی او بعد از مدت‌ها غیبت و البته فضایی متفاوت از یکی از پلتفرم‌های نمایش‌‌خانگی پخش شود. 

این سریال به کارگردانی احمد درویشعلی‌پور که سال‌ها با داریوش فرضیایی کار کرده و «سرزمین بالش‌ها» را با او در شبکه نمایش‌خانگی داشت این روزها در اواخر تصویربرداری به سر می‌برند و گروه در تهران مشغول فعالیت‌اند تا اواخر اردیبهشت‌ماه کار به پایان برسد. قرار است این سریال امسال در یکی از پلتفرم‌های نمایش‌خانگی پخش شود.

امیر کربلایی‌زاده که مدت‌ها از او خبری نیست و بیشتر به آموزش استندآپ کمدی و اجرای تئاتر مشغول است در این سریال به ایفای نقش می‌پردازد و فرهاد بشارتی هم چندی پیش از حضور خود در این سریال خبر داده بود. قطعاً بازگشت داریوش فرضیایی بعد از مدت‌ها با سریالی در شبکه نمایش‌خانگی را می‌توان به فال نیک گرفت، چون خبرها حاکی از همکاری مجدد او با تلویزیون است. 

سریال «لالایی» و نقش‌آفرینی داریوش فرضیایی متفاوت از کارهایی است که تاکنون از او به عنوان کاراکتر عمو پورنگ دیده شده است. در عین حال باید دید با حضور او و هنرمندانی که در «محل گل و بلبل» و برخی از پروژه‌هایی که او و دوستان داریوش فرضیایی فعالیت داشته‌اند می‌تواند اقبال را نسبت به محدود کارهای کودکانه نمایش‌خانگی برگرداند یا خیر.

انتهای پیام/