به نقل از «فرارو»

فیلم های لامینور، انفرادی و مغز استخوان غافل گیرمان می‌کنند؟

تاریخ انتشار: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۰۰۸۸۵

فرارو- سه فیلم سینمایی لامینور، انفرادی و مغز استخوان روز گذشته روی پرده نقره‌ای قرار گرفتند. سه فیلمی که قرار است پس از مدت‌ها مخاطب و گیشه را غافل گیر کنند. البته در همین ۴۸ ساعت اول، انفرادی توانسته با رضا عطاران گیشه را ذوق زده کند.

به گزارش فرارو، در واقع رضا عطاران مدت‌ها است که از سینما دور بوده و آخرین باری که ما او را دیدیم در فیلم سینمایی زیر نظر به کارگردانی مجید صالحی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فیلمی که چهارم دی ماه سه سال قبل روی پرده نقره‌ای به نمایش درآمد و حالا مخاطبان می‌خواهند او را بار دیگر در یک فیلم سینمایی کمدی ببینید.

داریوش مهرجویی نیز که حالا فیلم لامینور را در اکران سینمایی دارد، حدود ۸ سال از پرده نقره‌ای دور بوده است. در واقع آخرین فیلمی که از او در سینما دیدیم، اشباح بود که اردیبهشت ۹۳ به نمایش عمومی درآمد.  

مغز استخوان نیز به عنوان سومین فیلم اکران عید فطر، ستارگانی همچون جواد عزتی، پریناز ایزدیار و بابک حمیدیان دارد که برخلاف مهرجویی و عطاران در طول سال‌های اخیر پرکار بوده اند.

در حال حاضر انفرادی در ۲۱۳ سالن، لامینور در ۱۶۷ سالن و مغز استخوان در ۶۲ سالن سینما نمایش داده می‌شود. اما احتمالا در روز‌های آینده از تعداد سالن‌های نمایش فیلم‌های اکران نوروزی همچون مرد بازنده، موقعیت مهدی، شادروان و... کاسته می‌شود، تا فضا در اختیار فیلم‌های اکران عید فطر برسد.

انفرادی؛ نجات گیشه با عطاران و هاشمی و مهرانفر

همه می‌دانیم که انفرادی یک فیلم سینمایی کمدی است که به لطف حضور رضا عطاران، مهدی هاشمی و احمد مهرانفر قرار است پس از مدت‌ها رونقی به فضای سینما ببخشد. سه بازیگری که ثابت کرده اند بر فروش فیلم در گیشه اثرگذار هستند و تماشاگر هم در مورد بازی شان اطمینان خاطر دارد.

در آن سو عوامل انفرادی نیز انتظار دارند که انفرادی رکورد گیشه چند سال گذشته را جابجا کند. دراین رابطه ابراهیم عامریان، تهیه کننده این فیلم گفته که انفرادی ۱۲۰ میلیارد تومان می‌فروشد. الان احتمالا پیش خودتان فکر می‌کنید که عامریان چگونه به عدد بزرگ ۱۲۰ میلیارد تومان رسیده است؟

در واقع او و مسعود اطیابی و حمزه صالحی در مقام تهیه کننده، کارگردان و نویسنده فیلم دینامیت قرار داشتند و فیلم شان سال گذشته توانست رکورد تاریخی ۵۸ میلیارد تومان را در گیشه به ثبت برساند. حالا همین ترکیب فیلم انفرادی را روی پرده نقره‌ای دارند. با این پیش زمینه احتمالا پی برده اید که عامریان پیش بینی کرده که انفرادی هم به همان میزان دینامیت بیننده داشته باشد. اما با توجه به اینکه قیمت بلیط در سال ۱۴۰۱ افزایش یافته، میزان فروش هم دو برابر شود.

بررسی اطلاعات آماری سامانه مدیریت فروش و اکران سینما نشان می‌دهد که انفرادی در طول ۴۸ ساعت گذشته ۳۸ هزار و ۷۱۹ بلیط به ارزش یک میلیارد و ۳۰۴ میلیون تومان فروخته است. در چنین شرایطی بعید به نظر می‌رسد که انفرادی رکورد ۱۲۰ میلیارد تومانی را به ثبت برساند. اما شکی نیست که آمار این فیلم در گیشه غافل گیرمان می‌کند.

قصه انفرادی در مورد مردی (مهدی هاشمی در نقش امیر) است که موفق به گرفتن طلب هایش از افراد بانفوذ نمی شود و به خاطر بی‌پولی تصمیم می‌گیرد همچون گذشته دزدی کند. برای همین از دوست دوران جوانی و همکارش می‌خواهد تا در این راه به او کمک کنند. آن‌ها کارشان را با سرقت از خودرو شروع می‌کنند، اما وقتی پولی دست شان را نمی‌گیرد، تصمیم به یک سرقت بزرگ می‌گیرند.

لامینور؛ نسخه زنانه و معمولی سنتوری

اشباح، نارنجی پوش، آسمان محبوب و طهران طهران چهار فیلم آخر داریوش مهرجویی در سینما بودند. چهار فیلمی که هیچ کدام شان به مذاق منتقدان و مخاطبان خوش نیامدند. برای همین او تلاش کرده تا به فیلم‌های موفق‌تر پیشین خود یعنی سنتوری برگردد.

در واقع لامینور هم نسخه زنانه سنتوری است. در واقع مهرجویی ایده علی سنتوری را با نادی با بازی پردیس احمدیه تکرار کرده است. در این جریان این فیلم، نادی برخلاف عقاید ونگاه پدرش (سیامک انصاری) به ساز و موسیقی علاقه دارد و قصد دارد برای  دوستان و آشنایان اش کنسرتی اجرا کند. اما در این مسیر با چالش‌هایی مواجه می‌شود.

با این تفاسیر نباید منتظر یک ایده تازه و خلاقانه از داستان لامینور و یک شگفتی در کلیت فیلم تازه داریوش مهرجویی باشیم. در واقع باید بپذیریم که لامینور یک فیلم کاملا معمولی است که استاندارد‌های یک فیلم سینمایی را دارد. از طفی این موضوع را ۶۲ بیننده‌ای که این فیلم را تایید می‌کنند. آن‌ها در سایت سینما تیکت از مجموع ۵ امتیاز، به لامینور ۳.۱ داده اند که نشان می‌دهد فیلم تازه مهرجویی به شکل متوسط رضایت تماشاگران را جلب کرده است.

در مورد میزان فروش لامینور نیز، تا لحظه نگارش این گزارش، ۶ هزار و ۹۰۶ بلیط به ارزش ۲۰۵ میلیون تومان فروش رفته است که عدد چندان چشمگیری نیست.

مغز استخوان؛ امیدواری به قصه و ستاره‌ها

«مغز استخوان» چهارمین فیلم حمیدرضا قربانی است. کارگردانی که سه اثر پیشین اش نتوانستند به موفقیت قابل توجهی برسند. اما حالا این کارگردان امیدوار است که به لطف ستاره‌های فیلم اش، هم منتقدان و مخاطبان را راضی کند، هم به فروش قابل توجهی برسد.

قصه مغز استخوان درباره زنی به نام بهار و با بازی پریناز ایزدیار است که برای درمان پسر سرطانی هشت ساله اش همه مسیر‌ها را رفته است. اما پزشکان ناگهان راه حل عجیبی پیش روی او می‌گذارند. در واقع دکتر‌ها می‌گویند که می‌توانند از بند ناف خواهر یا برادر آینده او یک پیوند موفق‌تر را اجرا کنند. برای اجرای چنین نقشه‌ای، آن‌ها احتیاج دارند که پسربچه حداقل ۹ ماه زنده باشد و پدر و مادر همین امشب اقدام کنند. اما یک چالش بزرگ پیش روی آن‌ها قرار می‌گیرد. اینکه بابک حمیدیان پدر  بچه نیست و مادر باید طلاق بگیرد و برود از شوهر سابق اش دوباره بچه‌دار شود.

قصه آن جایی گره می‌خورد که می‌فهمیم پدر بچه سرطانی در زندان است و حالا بهار چالش بزرگ تری دارد.

با این داستان به نظر می‌رسد که مغز استخوان احتمالا تماشگر را تا پایان پای فیلم میخکوب می‌کند. این را بیست و دو نفری که روز گذشته مغز استخوان را دیده اند، تایید می‌کنند. آن‌ها از مجموع ۵ امتیاز به این فیلم ۴.۵ داده است. این یعنی می‌توانید انتظار غافلگیری را از فیلم حمیدرضا قربانی داشته باشد.

حالا می‌رسیم به میزان فروش مغز استخوان؛ آخرین آمار سمفا نشان می‌دهد که این فیلم در ۴۸ ساعت اخیر ۹۴ میلیون تومان فروش داشته است که عدد قابل توجهی نیست.

منبع: فرارو

کلیدواژه: لامینور انفرادی مغز استخوان میلیارد تومان فیلم سینمایی پرده نقره ای مغز استخوان یک فیلم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۰۰۸۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشمندان چهره یک نئاندرتال ۷۵ هزار ساله را بازسازی کردند + عکس

آفتاب‌‌نیوز :

این زن که به نام شانیدر زی (Shanidar Z) معروف است، در غاری در کردستان عراق در سال ۲۰۱۸ پیدا شد. این زن یک نئاندرتال یا نوعی انسان باستانی است، حدود ۴۰ هزار سال پیش ناپدید شدند.

به نقل از سی‌ان‌ان، دانشمندانی که بقایای او را مطالعه می‌کنند، با زحمت ۲۰۰ قطعه استخوان جمجه او را طی ۹ کنار هم قرار دادند. آن‌ها از خطوط صورت و جمجمه این زن برای بازسازی استفاده کردند تا بفهمند او چه شکلی بوده است.

دکتر، اما پومروی (Emma Pomeroy)، دیرین انسان‌شناس و دانشیار دپارتمان باستان شناسی دانشگاه کمبریج که اسکلت را از زیر خاک بیرون آورد می‌گوید: جمجمه‌های نئاندرتال‌ها با برجستگی‌های قابل توجه و بدون چانه متفاوت از جمجمه‌های گونه خودمان به نظر می‌رسند. بازسازی صورت شانیدر زی نشان می‌دهد که این تفاوت‌ها ممکن است در زندگی واقعی آن‌ها آنقدر فاحش نبوده باشد.

پومروی اضافه کرد: او در واقع نسبت به اندازه‌اش چهره بزرگی دارد. او برآمدگی‌های ابروی بزرگی دارد که معمولا ما آن‌ها را نمی‌بینیم.

نئاندرتال‌ها حدود ۳۰۰ هزار سال در سراسر اروپا، خاورمیانه و کوه‌های آسیای مرکزی زندگی کردند و حدود ۳۰ هزار سال با انسان‌های امروزی همپوشانی داشتند. تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای انسان‌های امروزی نشان داده است که در این زمان، نئاندرتال‌ها و هومو ساپینس‌ها گهگاه با یکدیگر برخورد می‌کردند.

تحلیل جدید

هنگامی که پومرو برای اولین بار این اسکلت را با حفاری خارج کرد، جنسیت آن بلافاصله مشخص نشد، زیرا فقط نیمه بالایی بدن حفظ شده بود و فاقد استخوان‌های لگنی بود. گروهی که در ابتدا بقایای آن‌ها را مورد مطالعه قرار دادند، بر روی یک روش نسبتا جدید تکیه کردند که شامل تعیین توالی پروتئین‌ها در داخل مینای دندان برای تعیین جنسیت شانیدر زی بود.

 

این محققان از دانشگاه‌های کمبریج و لیورپول با مقایسه طول و قطر استخوان‌های بازوی او با داده‌های مربوط به انسان‌های امروزی، قد این نمونه را حدود ۵ فوت (۱.۵ متر) تخمین زدند. تجزیه و تحلیل ساییدگی دندان‌ها و استخوان‌ها نشان داد که او در زمان مرگ در اواسط دهه ۴۰ زندگی خود بوده است.

 

پومروی می‌گوید: این یک تخمین معقول است، اما ما نمی‌توانیم ۱۰۰ درصد مطمئن باشیم، که آن‌ها مسن‌تر نبوده‌اند. آنچه می‌توانیم بگوییم این است که این کسی است که عمر نسبتاً طولانی داشته است. برای آن جامعه، آن‌ها احتمالا از نظر دانش و تجربه زندگی بسیار مهم بودند.

 

غاری که شانیدر زی در آن دفن شده بود در میان باستان شناسان مشهور است، زیرا یک گور نئاندرتال که در سال ۱۹۶۰ در آنجا کشف شد، محققان را به این باور رساند که ممکن است نئاندرتال‌ها مردگان خود را با گُل دفن کرده باشند و این اولین چالش در برابر دیدگاه رایجی بود که انسان‌های باستانی را نادان و بی‌رحم می‌دانست. با این حال، تحقیقات بعدی توسط گروه پومرو، نظریه تدفین با گُل را مورد تردید قرار داده است.

 

در عوض، آن‌ها گمان می‌کنند که گرده کشف شده در میان گور‌ها ممکن است از طریق زنبور‌های گرده افشان وارد گور شده باشد. با این حال، در طول سال‌ها دانشمندان شواهد فزاینده‌ای از هوش و پیچیدگی نئاندرتال‌ها، از جمله هنر و ابزار پیدا کرده‌اند.

 

نئاندرتال‌ها بار‌ها به غار شانیدر بازگشتند تا مردگان خود را دفن کنند. تحقیقات نشان داده است که بقایای ۱۰ نئاندرتال در این مکان کشف شده که به نظر می‌رسد نیمی از آن‌ها عمدا پشت سر هم دفن شده‌اند.

 

شاید نئاندرتال‌ها مردگان خود را با دسته‌های گل تجلیل نمی‌کردند، اما تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان غار شانیدر احتمالا گونه‌ای همدل بودند. به عنوان مثال، یک نئاندرتال مرد که در آنجا دفن شده بود، ناشنوا بود و با ضربه‌ای به بازو و سرش فلج شده بود که احتمالاً او را تا حدی نابینا می‌کرد، اما او مدت زیادی زنده بود، بنابراین طبق تحقیقات باید از او مراقبت می‌شد.

 

پومروی می‌گوید که شانیدر زی اولین نئاندرتالی است که در بیش از ۵۰ سال گذشته در این غار پیدا شده است، اما این مکان هنوز هم می‌تواند بستری برای اکتشافات بیشتر باشد.

 

بازسازی جمجمه

 

پومروی بازسازی جمجمه شانیدر زی را که نسبتا بلافاصله پس از مرگ له شده بود، به عنوان یک «پازل سه بعدی با حساسیت بالا» توصیف کرد.

 

استخوان‌های فسیل شده در بلوک‌های کوچکی از رسوبات غار برداشته شده و در فویل پیچیده شدند و محققان آن‌ها را برای تجزیه و تحلیل به دانشگاه کمبریج فرستادند.

 

در آزمایشگاه کمبریج، محققان از هر بلوک میکرو سی‌تی اسکن گرفتند و از اسکن‌ها برای هدایت استخراج قطعات استخوانی استفاده کردند. دکتر لوسیا لوپز پولین (Lucía López-Polín)، همکار پومروی، محافظ باستان شناسی از موسسه کاتالان برای دیرینه اکولوژی انسانی و تکامل اجتماعی در اسپانیا، بیش از ۲۰۰ تکه جمجمه را با چشم کنار هم قرار داد تا آن را به شکل اولیه خود بازگرداند.

این گروه جمجمه بازسازی شده را اسکن و پرینت سه بعدی کردند، که پایه و اساس سر بازسازی شده‌ای را شکل داد که توسط دیرینه هنرمندان دوقلوی دانمارکی، آدری و آلفونس کنیس (Adrie and Alfons Kennis)، لایه‌هایی از ماهیچه و پوست روی آن قرار بگیرد.

منبع: خبرگزاری ایسنا